Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
düyünçələmə — «Düyünçələmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düyünçələnmə — «Düyünçələnmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düyünçələmək — f. Düyünçə halına gətirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düyünçələnmək — məch. Düyünçə halına gətirilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dür-düyünçə — is. Düyünçə şəklində bağlanmış şeylər. Sonra <Ələmdar> . . gizlətdiyi qızıl dür düyünçələrini dartışdırıb dəyirmi stolun üstünə tökdü, əsgi üsgüdən azad etdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dümbərə — (Kürdəmir) düyünçə, bağlama. – Bu dümbərələr nədi yığmısan bura … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qapuc — (Zaqatala) bağlama, düyünçə. – Qapucu yolda qoyup gəlmişəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bağlama — is. 1. «Bağlamaq»dan f. is. 2. İçi dolu və ağzı bağlı kisə; çuval və s. Nigarançılığım bir az da artdı, özümü itirdim. Bağlamanın kəndirini dartıb qırdım. M. C.. Nəhayət, <müəllimə> qazıdığı quyudan bir böyük bağlama çıxartdı. Ə. M.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlı — sif. 1. İp, zəncir və s. ilə bağlanmış, rəbt edilmiş, bənd edilmiş. – Bağlı aslana dovşanlar da hücum edər. (Ata. sözü). // Məc. mənada. <Həsənin> Dilaraya olan sevgisi həmişə bir əbədilik, daimilik hissi ilə bağlı idi. M. İ.. // Sarınmış,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bardaq — is. Su və ya başqa mayelər tökmək, yaxud içində piti bişirmək üçün saxsıdan, çinidən və s. dən qayrılmış qulplu və ya qulpsuz darboğaz qab; səhəng, cürdək. Bir tərəfdə tayanın dibində su bardağı, çörək düyünçəsi, əyin paltarı və bir neçə boş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
